Η νέα ιστοσελίδα του χωριού μας

Η νέα ιστοσελίδα του χωριού μας είναι γεγονός!

Πληκτρολογώντας www.agioskonstantinos.info μπορείτε να περιηγηθείτε στη σελίδα του χωριού μας, του Αγίου Κωνσταντίνου.

Περιμένουμε τις ιδέες, τις προτάσεις, τα σχόλια και το υλικό σας για τη νέα μας σελίδα.

Καλή Πλοήγηση!

Τιμούνται οι Άγιοι Κων/νος και Ελένη

Στις 21 Μαϊου 2011 τιμάται η μνήμη των Αγίων Κων/νου και Ελένης στον Ιερό Ναό Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης στο χωριό Άγιος Κων/νος Φαρσάλων.

Την παραμονή της εορτής πραγματοποιείται μέγας εσπερινός ενώ ανήμερα της εορτής πραγματοποιείται Πανηγυρική Θεία Λειτουργία μετά αρτοκλασίας.

Ο Βίος Των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης.
Ο Άγιος Κωνσταντίνος ήταν ο πρώτος βασιλιάς των χριστιανών, γιος του Κων/νου του Χλωρού και της Αγίας Ελένης γεννήθηκε στη Ναϊσσό της Δαρδανίας(3ος αι).
Όταν το 312 έμαθε ότι ο Μαξέντιος και ο Μαξιμίνος ενώθηκαν εναντίον του, πραγματοποίησε εκστρατεία στην Ιταλία.
Προχωρώντας προς τη Ρώμη εναντίον τους, είδε στον ουρανό μετά το μεσημέρι φωτεινότατο σταυρό που έφερε την επιγραφή: «Εν τούτω νίκα».
Κατασκεύασε σημαία, λάβαρο και αποτύπωσε το σημείο του Σταυρού και νίκησε κατά κράτος το Μαξέντιο και αργότερα τον Λικίνιο.
Έτσι ο Κων/νος έμεινε αυτός μονάρχης της Δύσεως και της Ανατολής.
Με διάταγμα περί ανεξιθρησκείας του Κωνσταντίνου (313 μ.Χ.) έπαψαν όλοι οι διωγμοί εναντίον των χριστιανών, και θριάμβευσε ο χριστιανισμός.
Το 325 συγκροτήθηκε η Α΄ Οικουμενική Σύνοδος στη Νίκαια της Μ. Ασίας, την οποία και προσφώνησε αυτοπροσώπως.
Το 328 έθεσε στο Βυζάντιο τα θεμέλια της Κων/πολης ως πρωτεύουσας.
Απεβίωσε το 337, αφού πρώτα ζήτησε και δέχτηκε το άγιο Βάπτισμα.
Η μητέρα του Ελένη, βρήκε τον Τίμιο Σταυρό στους Αγίους Τόπους.
Και ο ίδιος την τίμησε, όταν στη μεγάλη πλατεία της Κωνσταντινούπολης έκτισε δυο στήλες, μία δική του και μία της Αγίας Ελένης, που έφερε την επιγραφή: «Εις Άγιος εις Κύριος Ιησούς Χριστός, εις δόξαν Θεού Πατρός, Αμήν».
Η Εκκλησία τιμά τη μνήμη τους στις 21 Μαΐου.

Στείλτε μας το υλικό σας για το χωριό μας!

Στείλτε μας τις φωτογραφίες, βίντεο, ιδέες, παρατηρήσεις και οτιδήποτε άλλο θέλετε σχετικά με το χωριό μας και θα τα δημοσιεύσουμε αμέσως!                                                                                  

Μπορείτε να μας στέλνετε οτιδήποτε θέλετε στο email μας xatzibei1@gmail.com .

Μαντί το αυθεντικόν!

Πικάντικο, απολαυστικό και εύκολο στην παρασκευή του φαγητό, με τη σφραγίδα της αυθεντικής ανατολίτικης κουζίνας! Το μαντί είναι παραδοσιακό θρακιώτικο φαγητό, που έρχεται από τα βυζαντινά χρόνια και την περιοχή της Καπαδοκίας. Υπάρχουν πολλές εκδοχές της συνταγής του. Αν έχετε χρόνο, προτιμότερο είναι να ανοίξετε το δικό σας φύλλο και να φτιάξετε αυθεντικό ζωμό κρέατος με γίδα ή κατσίκι. Σύνηθες συνοδευτικό του πιάτου, που του ταιριάζει πολύ, είναι το σκορδάτο γιαούρτι. Του ταιριάζει, επίσης, και η σάλτσα ντομάτας με μυρωδικά.
Συστατικά
Για τη ζύμη:
1/2 κιλό αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1 αυγό
λίγο αλάτι
1 1/2 φλυτζάνι νερό (ή όσο πάρει η ζύμη)
Για τη γέμιση:
300 γραμ. μοσχαρίσιος κιμάς
1 μέτριο κρεμμύδι τριμμένο
1 κουτ. γλυκού μπαχάρι
1 κουτ. γλυκού κανέλα
1 πρέζα κύμινο σκόνη
1 πρέζα γαρύφαλλο σκόνη
1/2 ματσάκι ψιλοκομμένος μαϊντανός
1 κονσέρβα (ή χάρτινο κουτί) ντοματάκια ψιλοκομμένα
αλάτι-πιπέρι (όσο θέλετε εσείς)
Για τη σάλτσα γιαουρτιού:
1/2 κιλό γιαούρτι στραγγιστό
1 σκελίδα σκόρδο ψιλοκομμένη
2 κουτ. γλυκού ελαιόλαδο
1 πρέζα μοσχοκάρυδο σκόνη
Οδηγίες
Ξεκινάτε με τη ζύμη: Αναμιγνύετε σε μια λεκάνη το αλεύρι, το αυγό και το αλάτι. Ρίχνετε σταδιακά το νερό και πλάθετε μια σφιχτή ζύμη. Την αφήνετε στην άκρη σκεπασμένη με πετσέτα για 30 λεπτά.
Βάζετε σε ένα μπολ τον κιμά, το κρεμμύδι, το μαϊντανό, το μπαχάρι, την κανέλα, το γαρύφαλλο, το κύμινο, αλάτι - πιπέρι και ζυμώνετε τα υλικά πολύ καλά.
Πάνω σε αλευρωμένη επιφάνεια, ανοίγετε τη ζύμη σε λεπτό φύλλο και την κόβετε σε τετράγωνα κομμάτια, περίπου στο μέγεθος της παλάμης σας.
Βάζετε λίγη γέμιση κιμά στο κέντρο του κάθε κομματιού ζύμης και κλείνετε με 2 τρόπους: είτε πιάνοντας τις αντικριστές άκρες και πατώντας τες έτσι ώστε να φαίνεται ο κιμάς, (σα βαρκούλες), είτε φέρνοντας τις άκρες του κομματιού ζύμης από πάνω, κλείνοντας τελείως τη γέμιση (αν κλικάρετε πάνω στη φωτογραφία της συνταγής, θα δείτε ακριβώς τι εννοώ).
Βάζετε τα μαντί σε λαδωμένο ταψί και τα ψήνετε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 200 βαθμούς, μέχρι να πάρουν χρώμα.
Μόλις γίνει αυτό, βγάζετε το ταψί απ' το φούρνο, ραντίζετε τα μαντί με τα ψιλοκομμένα ντοματάκια και ξαναβάζετε το ταψί στο φούρνο ψήνοντας τόσο ώστε να απορροφηθούν τα υγρά απ' τα ντοματάκια.
Σε ένα μπολ, ρίχνετε το γιαούρτι με το σκόρδο, 2 κουτ. γλυκού ελαιόλαδο, 1 πρέζα μοσχοκάρυδο σκόνη και ανακατεύετε τα υλικά πάρα πολύ καλά.
Τη στιγμή του σερβιρίσματος, ρίχνετε κουταλιές γιαουρτιού πάνω απ' τα μαντί.


sintαgespareas.gr, evrospower.blogspot.com

Διατροφικές συνήθειες των Μικρασιατών

Δεν θα μπορούσαμε να παραλείψουμε απο τον γαστρονομικό χάρτη της Ελλάδας και την Μικρασιατική κουζίνα. Οι πρόσφυγες μικρασιατες ,προερχόμενοι από μακραίωνη πολιτισμική παράδοση, εκτός το θέατρο, τη μουσική, την αρχιτεκτονική, την παιδεία,  έφεραν μαζί τους και την γαστρονομια. Η κουζίνα τους επηρέασε  ουσιαστικά  την διατροφικές συνήθειες των νεοελλήνων.

 Η διατροφή των Μικρασιατων , καθορίζονταν ανάλογα με το μέρος που διαβίωναν. Ειχε επιρροές από ανατολή και δύση, επίσης βρίσκουμε στοιχεία στην διατροφή τους και από την εποχή του βυζαντίου ,(προσθήκη ξηρών καρπών, φρούτων, πετιμέζι ).

Βασική διατροφή τους τα σιτηρά .

Έβραζαν   σιτάρι ,το στέγνωναν στον ήλιο μετά το ράντιζαν με λίγο νερό και το ρίχναν σε μεγάλο πέτρινο γουδί. το κοπανούσαν  ώσπου να ξεφλουδιστεί. Μετά το στέγνωναν,  και το κόβαν σε χειρόμυλο. Το κομμένο σιτάρι το κοσκίνιζαν πρώτα σε ψιλό κόσκινο για να πάρουν  το σιτάλευρο για χαλβά με πετμέζι. Έπειτα το κοσκίνιζαν με πιο χοντρό κόσκινο και παίρνουν το (σιμιγδάλι) 

Το πλιγούρι προοριζόταν αντι για ρύζι

Τον εριστέ: Ζυμάρι που με αυτό φτιαχναν κατι παρόμοιο με τις  χυλοπίτες,..Απο το ίδιο ζυμάρι έφτιαχναν και το μαντι . 

Το πουσουρουκ: Μικρά μπαλάκια από αλεύρι και νερό ,που τα έβραζαν και τα ζεματούσαν με καυτό βούτυρο. .

Ο τραχανάς .Τον έφτιαχναν το καλοκαίρι από γαλα ,γιαουρτι ,σιμιγδάλι και  αλεύρι .

Ο γιοφκας  Μια ζύμη από γαλα αυγά σιμιγδάλι αλεύρι .Την άνοιγαν σε φύλο, τη στέγνωναν και ύστερα το έκοβαν σε κορδέλες .

Με τον γιοφκα χωρίς αυγά κάνανε το ματσι ( λεπτες πιτες για ψωμι ).

Τα χαρτολατσα, κατι σαν τηγανίτα .

Ο γκιολεμες ¨(μικρα φυλλα από ζυμαρι τηγανισμενα το ένα πανω στο άλλο με τυρι ).

Ο νισεστε :Τον παρήγαγαν   από επεξεργασία των σιτηρών  και τον χρησιμοποιούσαν  στα γλυκα.

 Στις σούπες  πρόσθεταν σιτηρά, η τσιγαρισμένο κύμα, η παστουρμά, η οβμετ τσορμπασι , ( στριφτό ζυμάρι σαν κριθαράκι)

Η σούπα τουτμέτς  ( με μαντί, και ζωμό από ξερά κόκαλα.)

 Η σούπα ντομελέκι,  (από ψιλοκομμένο σιτάρι ,καβουρμά και ζωμό κοκάλων.)

 Η σούπα σιμιντιριάρι, ( με χοντροαλεσμένο σιτάρι, τσιγαρισμένα κρεμμύδια, δυόσμο, πιπέρι.)

 Η σούπα με φακές και η ταντουρόσουπα,( με ρεβίθια, φακές ψιλό πλιγούρι.)

Το κεσκεσι το έφτιαχναν στους γάμους .( χυλος από βρασμένο κρέας και σιτάρι )

Επισης και ένα δεύτερο πολύπλοκο φαγητό που έφτιαχναν στους γαμους ,  το γεμιστό αρνί

Ο ντολμάς του Αι Βασίλη .Γιορτινό φαγητό . Γέμιζαν ένα ολόκληρο αρνί  με ρύζι ή πλιγούρι, κρεμμύδια, φουντούκια, καρυδόψιχα, σταφίδες και μπαχαρικά. Το έραβαν και το έψηναν όρθιο .

Καιγκανας ( παραλλαγή ομελέτας με αυγά, αλεύρι και μέλι.. )

Μαρτ πιντεσί (λεπτές πίτες, που έψηναν στο σάτσι και  τις πασπάλιζαν με πετμέζι), Τις μοίραζαν στους φτωχούς για τις ψυχές των νεκρών..

Ο πελτες ( κρέμα από νισεστέ και πετιμέζι ).Προσφερόταν όταν γεννιόταν ένα παιδί στην οικογένεια .

Το κρέας που κατανάλωναν ήταν από πρόβατο, ή αρνί και πιο λίγο τα βοοειδή .Απο αυτό έφτιαχναν κάθε φθινόπωρο ,παστουρμά ,σουτζούκι ,καβουρμά ( μικρα κομμάτια κρέας ,που διατηρούσαν για το χειμώνα

Κεμουκ  ( τα κοκάλα από τα ζώα) Τα χρησιμοποιούσαν στους ζωμούς .

Τα ψάρια που κατανάλωναν,  τα πάστωναν  η τα έκαναν καπνιστά και τα διατηρούσαν για το χειμώνα. .Συνόδευαν με αυτά τα όσπρια .Τα έφτιαχναν  επίσης τηγανιτά, ψητά, στη σχάρα, ή πλακί…

Από το βουβαλίσιο γαλα παρασκεύαζαν ,  το καϊμάκι .το γιαούρτι το αιρανι ,το βούτυρο  Το τυρόγαλο το έβραζαν και το στράγγιζαν. Ότι έμενε στην «τζαντίλα» ήταν το «λώρι».(σαν  τη μυζήθρα)

Τα λαχανικά τους τα έκαναν τουρσί .

Λαδι που  χρησιμοποιούσαν πιο πολύ , ηταν το σουσαμελαιο και το σπορέλαιο.Τα περισσότερα φαγητά τα μαγείρευαν με ζωικό βούτυρο .

Ελαιόλαδο χρησιμοποιούσαν στις σαλάτες.

Τα αναψυκτικά ηταν απαραίτητα. Εκτος από την λεμονάδα, την βυσσινάδα και την πορτοκαλάδα ,έφτιαχναν και τη σουμαδα.(από αμύγδαλο και ζάχαρη ). Έριχναν ένα δαχτυλάκι σουμάδα στο ποτήρι και το γέμιζαν κρύο νερό. Σουμάδα πρόσφεραν στυς γάμους

Η επιτυχία των φημισμένων γλυκών τους( μπακλαβάδες, σαραγλι ,καϊμάκια ,καταιφια ),οφειλόταν στο καλής ποιότητας βούτυρο που χρησιμοποιούσαν

Τα φρούτα τους φρόντιζαν και αυτά να τα διατηρούν για τον χειμώνα.

Σταφίδες .
Πεστίλ: ( βερίκοκα., πολτοποιημένα και στεγνωμένα στον ήλιο )

Ταχινόπιτα: (φύλλα από ζυμάρι   , με ταχίνι, λίγη κανέλα, αλεσμένο καρύδι. Το τυλίγανε ρολό και το γυρίζανε σαν τριαντάφυλλο.)

Ρετσέλια:  (από μούστο έριχναν και βασιλικό για αρωμα)

Το χοσμερίΧτυπούσαν αυγά με αλεύρι και τα έριχναν σε καυτό βούτυρο. Όταν έπηζε ο χυλός τον περίχυναν με πετμέζι

Κοφτουρι , (σαν την μουσταλευριά )

Ασιτές:( τσιγαρισμένο   βούτυρο με σιμιγδάλι και σοροπιασμένο με  πετιμέζι ).

καπάκ ρετζερί (κολοκυθένιο)Μέσα στο μούστο έριχναν φέτες από μεγάλο κολοκύθι και όταν ψήνονταν τις στράγγιζαν τις στέγνωναν και τις έβαζαν στα πιθάρια.

 Τα νηστίσιμα

 Το  αρτσιμπουρτσίον (αλειμμένες φέτες ψωμιού με σάλτσα ντομάτας )  τις έτρωγαν με κρεμμύδι και βραστή πατάτα. Γεμιστές ξερές μελιτζάνες .

 Κοσμάδες (λαδερά αλμυρά κουλουράκια)

 Ντολμαδάκια με γέμιση από ρεβίθια και πλιγούρι.

Άλλα πιάτα  διαχρονικά  της Μικρασιατικης κουζίνας . .

Το ιτς πιλαφ ( με εντόσθια πουλιών ,σταφίδες ,καστανά, κουκουναρι )

Κρέας με μακαρόνια (ροσμπιφ)

 Κρέας με πατάτες (ραγου) 

Αγριορυζο με φιστίκια

Κρέας με Μελιτζάνες σις κεμπάπ
Αρνί γκιούλμπασι.
 Χιουνκιάρ μπεγεντί με τας κεμπάπ
Πέρα κεμπάπ
Γιουβαρλάκια ανατολίτικα
Κόκορας κρασάτος
Λαχματζούν

Τα μπαχαρικά   έπαιζαν μεγάλο ρόλο στην Μικρασιατικη κουζίνα. Ήξεραν να συνδυάζουν ανάλογα το φαγητό και τα μπαχαρικά  .Ήταν δε ,μεγάλο μαγειρικό παράπτωμα , αν μια νοικοκυρά δεν έβαζε στο φαγητό το ανάλογο σωστό  μπαχαρικό .

"Ευτυχώς που η διαπαιδαγώγηση μου από τους πρόγονους μου σταμάτησε μεχρι στο να μάθω να φοράω τα παπούτσια μου και να στρώνω το κρεβάτι μου. Δεν προχώρησε στα μπαχαρικά και στο σαραγλι

Οι μνήμες και οι μυρωδιές έμειναν όμως .Και δεν θα πάψω ποτέ , να νοιώθω   περηφάνια που αποτελώ  παρακλάδι αυτής της γενιάς που ξεριζώθηκε, αλλά δεν έσκυψε το κεφάλι . Έφερε κουλτούρα, πολιτισμό και αρχοντιά και κατάφερε να προκόψει εδώ. Αυτό αποδεικνύει το μεγαλείο της ελληνικής ψυχής στο διηνεκές.

mageirikesdiadromes.gr

Ο Άγιος Κωνσταντίνος και η Αγία Ελένη

Ο Άγιος Κωνσταντίνος ήταν ο πρώτος βασιλιάς των χριστιανών, γιος του Κων/νου του Χλωρού και της Αγίας Ελένης γεννήθηκε στη Ναϊσσό της Δαρδανίας(3ος αι).
Όταν το 312 έμαθε ότι ο Μαξέντιος και ο Μαξιμίνος ενώθηκαν εναντίον του, πραγματοποίησε εκστρατεία στην Ιταλία. Προχωρώντας προς τη Ρώμη εναντίον τους, είδε στον ουρανό μετά το μεσημέρι φωτεινότατο σταυρό που έφερε την επιγραφή: «Εν τούτω νίκα». Κατασκεύασε σημαία, λάβαρο και αποτύπωσε το σημείο του Σταυρού και νίκησε κατά κράτος το Μαξέντιο και αργότερα τον Λικίνιο. Έτσι ο Κων/νος έμεινε αυτός μονάρχης της Δύσεως και της Ανατολής.
Με διάταγμα περί ανεξιθρησκείας του Κωνσταντίνου (313 μ.Χ.) έπαψαν όλοι οι διωγμοί εναντίον των χριστιανών, και θριάμβευσε ο χριστιανισμός. Το 325 συγκροτήθηκε η Α΄ Οικουμενική Σύνοδος στη Νίκαια της Μ. Ασίας, την οποία και προσφώνησε αυτοπροσώπως. Το 328 έθεσε στο Βυζάντιο τα θεμέλια της Κων/πολης ως πρωτεύουσας. Απεβίωσε το 337, αφού πρώτα ζήτησε και δέχτηκε το άγιο Βάπτισμα.
Η μητέρα του Ελένη, βρήκε τον Τίμιο Σταυρό στους Αγίους Τόπους. Και ο ίδιος την τίμησε, όταν στη μεγάλη πλατεία της Κωνσταντινούπολης έκτισε δυο στήλες, μία δική του και μία της Αγίας Ελένης, που έφερε την επιγραφή: «Εις Άγιος εις Κύριος Ιησούς Χριστός, εις δόξαν Θεού Πατρός, Αμήν».
Η Εκκλησία τιμά τη μνήμη τους στις 21 Μαΐου.

Καλή Διασκέδαση!

Φωτογραφίες του χωριού μας!

 

Μετονομασία του χωριού (Χατζήμπεη) -- Πότε έγινε - Με ποιο ΦΕΚ - Πού βρίσκεται το χωριό?

Νομός : ΛΑΡΙΣΗΣ
Επαρχία : ΦΑΡΣΑΛΩΝ
Αυτοδιοικητική μονάδα : Οικισμός
Δημοτικό Διαμέρισμα : Σκοτούσα (Κολαξήζι)
Δήμος: Πολυδάμαντα
Κωδικός οικισμού : 42512403
Παλαιά ονομασία : Χατζήμπεη
Ημερομηνία μετονομασίας : 21/2/1919
ΦΕΚ : Β16/1919
Νέα ονομασία : Άγιος Κωνσταντίνος


Προβολή μεγαλύτερου χάρτη

Ψηφοφορίες!

Από σήμερα θα έχουμε κάποιες ψηφοφορίες σχετικά με θέματα που αφορούν το χωριό μας!
Ψηφίστε όλοι σας λοιπόν δείχνωντας το ενδιαφέρον σας για τον τόπο μας!

Καλή Αρχή !

Καλώς Ήρθατε  στη νέα σελίδα για το χωριό Χατζήμπεη (σημερινή ονομασία Άγιος Κων/νος).
Το χωριό μας ανήκει στο Δήμο Πολυδάμαντα του νομού Λάρισας και απέχει 33 χλμ από την Λάρισα και 17 χλμ από τα Φάρσαλα.
Για οτιδήποτε θελήσετε μη διστάσετε να επικοινωνήσετε με το xatzibei1@gmail.com .
Περιμένουμε τις ιδέες, τις προτάσεις, τα σχόλια και το υλικό σας για τη νέα μας σελίδα.